χαλαβείν

Α

(κατά τον Ησύχ.) «θορυβεῑν».

[ΕΤΥΜΟΛ. Ο τ. συνδέεται πιθ. με τους τ. που παραδίδει επίσης ο Ησύχ. ἀλαβυτῶ

θορυβῶ και ἀλάβητοι

θόρυβοι].